Kwiaty

  Dziś chciałam pokazać sukienkę, którą uszyłam dwa dni przed "morową". Ale ponieważ nie miałam czasu na zdjęcia, na zaglądanie do netu, to pojawiam się z nią dopiero dziś. I znów się raduję, bo muszę przyznać, że materiał (jak inne zresztą) czekał sobie troszkę na swoją kolej. Jednak wena jaka mnie ostatnio ogarnia-weno!-wyrwała tą piękną tkaninę z beznadziei zalegania w szafie. Sukienka miała być prosta, o kroju klasycznym, znów ze względu na nadruk.I przeznaczenie. Ma to być sukienka, którą będę nosić. I nosić i nosić! A oto i gwiazda wieczoru...

A co ma sukienka? Podpowiedź-coś co uwielbiam... kieszenie!  Obowiązkowo!

   

To moje kolejne dziecko...

Kocham te wszystkie drobne dzieła, które czasem powstają. Tyle radości daje uszycie sukienki, która dla nas jest CZYMŚ... I chce się więcej. Ale tak sobie właśnie teraz pomyślałam, patrząc na te zdjęcia, że oprócz głównej gwiazdy jest jeszcze coś...Miejsce, czas, przygotowanie do mini sesji...to krótkie chwile, ale tak cudownie cudowne! Tak bardzo pozytywne! Tak wiele radości towarzyszy długo potem! Wy też tak macie, prawda? Bo zrobiliście coś, choćby malutkie, ale Wasze. Zdjęcie, ubranie, kolacja, wiersz... Cieszmy się takimi właśnie chwilami. Dla mnie to akumulatory na jutro. Szykując się do tego posta sama poczułam się jak gwiazda. 

Pozdrawiam. I dziękuję mojej siostrze za czas i energię, które dla mnie wtedy miała :*

Aha, na koniec jeszcze jedna focia :)

11 listopada...

  Jestem dumna, że jestem Polką

Dziś właśnie zaprezentuję Wam sukienkę, którą uszyłam...wczoraj :) Bo tak leżał sobie ten polarek, zachęcał... i w jednej chwili pomyślałam-czemu nie sukienka? Postanowione! Oczywiście najprostsza ze względu na wzór. Wiec się zabrałam, skroiłam i jest :)

D

Dzieło naprawdę błyskawiczne, bo materiał bardzo wdzięczny, świetny do szycia. Nie wymaga aż takiej precyzji jak inne tkaniny. Tak więc wykroiłam, pozszywałam, wykończyłam i jeszcze ciepłą włożyłam :) I muszę przyznać, że pomysł okazał się znakomity :) Głownie ze względu na zalety polaru-sukienka jest leciutka, cieplutka, milutka i baaardzo wygodna. I, uwierzcie, przykuwa uwagę, o czym mogłam się dziś przekonać :) jestem dumna.

 

Tuż przed zszyciem pomyślałam o kieszeniach, które wprost kocham! Bardziej niż łaty. Więc dołożyłam kieszonki z patką z ekologicznej skóry. Mam teraz gdzie ogrzać rączki :)

 

   Podsumowując- mam już zamówienie na 2 sztuki :)

   Pozdrawiam!

Serdecznie witam :)

   Tak mi się spieszyło, z założeniem bloga, że nie napisałam nic na powitanie, tylko od razu od sukienki zaczęłam... A spieszyło mi się, ponieważ uznałam, że muszę już, teraz, żebym się znowu nie zastanawiała pół roku. Tak więc pierwszy post o sukience, a drugi, choć spóźniony, jest na powitanie.

   Ciepło i serdecznie witam wszystkich! 

Jak w nazwie, jest to blog o strojach, nastrojach i innych ciekawych i mniej ciekawych zagadnieniach :)
Jeśli będę zanudzać, to też dajcie znać :) Zapraszam do lektury mojego tworu :)
   Pozdrawiam i życzę pozytywnych emocji. Każdego dnia rzecz jasna ;)             

Jesień, jesień

                  Jesień, jesień tak przeplata
                  raz są kropki a raz krata...:)
 

   Dosyć niedawno wykorzystałam materiał, który kupiłam dosyć... dawno :) I wciąż zastanawiam się, dlaczego pomiędzy "niedawno" a "dawno" upłynęło tyle czasu! Ale godne pochwały jest, że go mole nie zjadły :) To tak w formie żartu. A tak poważnie, zakupiłam jakiś czas temu tkaninę w kratę. Uznałam, że  na pewno będzie z niej ładna sukienka :) Kupiłam 1,5 m, nie mając zupełnie żadnej wizji. No i troszkę poczekała... poczekała... aż mnie natchnęło i wyszła z tego taka oto sukieneczka :)

Tkanina to mieszanka wełny i włókien sztucznych. Wzór częściowo zapożyczyłam z burdy. Założeniem było ciekawe połączenie kraty. I mnie się efekt bardzo podoba :) Całość jest swobodna, wygodna, przyjemna dla oka i ciała :)

   Łaty...musiały się tam pojawić. Uwielbiam łaty.
Podsumowując-jestem z sukienki naprawdę zadowolona.

No i jest dość ciepła :) Idealna na taką właśnie słoneczną jesień!